Yönetmen Hugo Martin, Doom için Mantra'yı tanıttığında: Xbox'ın geliştiricisi Direct sırasında "Stand and Fight" olarak Karanlık Çağlar , hemen entrikalar yarattı. Bu yaklaşım, hızlı tempolu, sürekli hareketli savaşı ile tanınan bir oyun olan Doom Eternal'dan önemli bir ayrılışa işaret ediyor. Ancak Doom Eternal , "Stand and Fight" ahlakını - Çapulcu'yu somutlaştıran bir düşmanı tanıttı. Bu düşman, kutuplaşan ama büyüleyici, kişisel bir favori. Doom: The Dark Ages'in gerçekleşmesi, Çapulcuyu yenmek için kullanılan stratejiyi anımsatan parlak yeşil ışıklara tepki göstermesi etrafında dönüyor, oyuna olan hevesimi sağlamlaştırdı.
Emin olun, karanlık çağlar Çapulcu'nun sinir bozucu dinamiklerini çoğaltmaz. Kurşun geçirmez bir bariyer tarafından korunan ve ölümcül bir kombo saldırısının kullandığı bir düşman olan Agaddon Hunter'ı tanıtırken, Ebedi'nin savaş felsefesinin özü her düşman karşılaşmasına nüfuz eder. Çapulcu tasarım ilkeleri yeniden tasarlandı ve Karanlık Çağ'ın çekirdek savaş sistemine entegre edildi, bu da hem akıllı hem de eğlenceli, orijinalin hayal kırıklıklarından arınmış karşılaşmalarla sonuçlandı.
Çapulcu, genellikle bire bir senaryolarda karşılaşılan oyuncuların bölünmemiş dikkatine olan benzersiz talebi nedeniyle Doom Ebedi'de öne çıkıyor. Ebedi olarak, genellikle kaynakları ve düşmanları hız ve hassasiyetle yöneterek arenalarda gezinirsiniz. Çapulcu bu akışı bozar ve odaklanmış, stratejik bir yaklaşım gerektirir. Saldırılarından kaçınmalı, diğer tehditleri temizlemeli ve daha sonra doğrudan savaşa girmelisiniz. Bunu yenmenin anahtarı zamanlamada yatar: Balta salınımı sırasında gözleri yeşili olduğunda, hasar vermek için kısa bir pencere alırsınız.
Doom Eternal'ın Çapası, FPS tarihinin en tartışmalı düşmanlarından biridir. | Resim Kredisi: Kimlik Yazılımı / Bethesda
Karanlık çağlarda , aynı yeşil flaş, orijinal Doom'un mermi ağır savaşını yineleyerek etkileşim fırsatlarını işaret eder. Burada, şeytanlar, bazıları Doom Slayer'ın yeni bir kalkanla geçip saldırganlara geri gönderebileceği yeşil füzelerle işaretlenmiş mermilerin voleybolu piyasaya sürüyor. Başlangıçta savunma taktiği, bu parry, kalkan rune sistemi kilidi açıldıktan sonra, çarpıcı efektlere izin vererek ve otomatik hedefleme topunu tetikledikten sonra güçlü bir saldırgan araca dönüşür.
Karanlık Çağların savaş alanlarında gezinmek, çeşitli zorlu şeytanlarla bir dizi stratejik, bire bir çatışmayı içerir. Oyun, hayatta kalmanın yalnızca yeşil ışıklara tepki vermeye bağımlı olmadığı, ancak tüm cephaneliğinizi etkili bir şekilde kullanılarak geliştirildiği dengeli bir yaklaşımı teşvik ediyor. Kalkan runeleri, Çapulcu ile yüzleşmek gibi, hassas konumlandırma ve zamanlama talep ederek, savaşın önemli bir bileşeni haline getirir.
Çapulcunun tartışmalı doğası, Doom Eternal'ın yerleşik oyun ritminin bozulmasından kaynaklandı. Oyuncuları öğrenilmiş stratejilerini terk etmeye zorladı, bu yüzden hem sevildi hem de nefret edildi. Doom Eternal , geleneksel FPS mekaniğine meydan okudu ve Çapulcu bunu bir adım daha ileri götürerek benzersiz ama bölücü bir unsur haline getirdi.
Agaddon avcısı, karanlık çağlarda en çok yağma benzeri düşman olabilir, ancak her iblis ebedi en korkutucu düşmana sahiptir. | Resim Kredisi: Kimlik Yazılımı / Bethesda
Doom: Karanlık Çağlar, çeşitli savaş stillerini kapsayıcı savaş sistemine entegre ederek bunu ele alıyor. Her büyük düşmanın farklı stratejiler gerektiren farklı yeşil mermiler veya yakın dövüş saldırıları vardır. Mancubus, enerji "çitler" arasında kaçmak ve ayrıştırmayı gerektirirken, vagary ölümcül küreleri saptırmak için hızlı sprintler talep ediyor. Çapulcayı anımsatan revenant, yeşil kafatasları sapana kadar dokunulmaz.
Düşman karşılaşmalarındaki bu çeşitlilik, farklı savaş stilleri arasında sorunsuz geçişler sağlar ve Çapulcu'nun Ebedi'de tanıttığı sarsıcı deneyimini ortadan kaldırır. Agaddon Hunter ve Komodo zorlu yakın dövüş saldırıları sunsa da, oyunun uyarlanabilir taktiklere olan tutarlı talebi oyuncuları iyi hazırlıyor.
Çapulcunun tasarımı asla sorun değildi; Ebedi akışının beklenmedik bir şekilde bozulmasıydı. Doom: Karanlık Çağlar, reaksiyon tabanlı mekaniği oyunun temel bir parçası haline getirerek bunu hafifletir. Daha cömert bir parry penceresi nedeniyle zorluk daha az yoğun olsa da, Çapulcu'nun savaşının özü - zamanlama ve stratejik katılım - her savaşın temel bir unsurunu yaşar. Karanlık çağlar bu fikirleri etkili bir şekilde yeniden yorumlayarak "stand ve savaş" felsefesinin hem tanınabilir hem de ilgi çekici olmasını sağlar.
